قاتل های کهن سال از جنس خشت و گل، خانه های متروکه روستاها آتش زیر خاکسترند، باور کنید - مجله آی سیب

به گزارش خبرنگار از، سال ها پیش اگر می دیدیمشان، تکیه گاه های محکمی بودند و رهگذران خسته در خنکای سایه آنها خستگی به در می کردند. روز های بارانی، فضا را با عطر کاهگل نمناک عطرآگین می کردند که اهالی با یک نفس عمیق، عطر و طعم روستا را استشمام کنند و قطعا وقتی ساخته می شدند، فکرش را هم نمی کردند روزی آوار شوند بر سر بچه ها بی گناه.

اواخر شهریورماه دیوار قدیمی و فرسوده ای فروریخت و جان سه کودک روستایی را گرفت، پس از این حادثه دردناک بر آن شدیم تا با صحبت درباره اینگونه بنا ها و جلب کردن توجه مسئولین و مردم به این خطر، تلاشمان را در راستای بستن راه تکرار بر چنین حادثه هایی انجام دهیم.

بافت روستای کِندو، همان بافت قدیمی است. اطراف روستا بقایای یک قلعه قدیمی به چشم می خورد و کوچه پس کوچه هایش معنای واقعی روستا می دهد. خانه ها به دلیل معماری گنبدی شکلِ قدیمی بسیار زیبا هستند و در صورت مرمت و مقاوم سازی می توانند این روستا را به یک فضای گردشگری تبدیل کنند؛ اما در حال حاضر به دلیل فرسودگی امکان فروریختنشان بسیار است؛ بنابراین امروزه توجه ویژه به این خانه ها و مشابه آنها در سایر روستا های استان، امری ضروری است.

مردم این روستا مانند بیشتر روستاییان، بسیار ساده دل، خون گرم و مهربان هستند. یکی از اهالی روستا، من را به منزلش دعوت کرد. بنایی قدیمی و فرسوده که سقفش ترک داشت و مقاومتش بسیار پایین بود. زن خانه گفت: شوهرم مرد زحمت کشی است، اما پول کافی برای مرمت منزلمان نداریم. من و شوهرم با پسر و عروس و نوه هایمان اینجا زندگی می کنیم.

مرد خانه گفت: دهکمک یک نامه به ما داد و ما را برای دریافت وام به بنیاد مسکن معرفی کرد. من هم رفتم، اما گفتند فعلا بودجه نداریم و باید مقداری صبر کنیمدر این زمان زن خانه با ترس گفت: چند شب پیش وقتی زلزله آمد تمام خانه ما لرزید. نوه هایمان ترسیده بودند. خدا را شکر به خیر گذشت. اگر کمی زلزله شدیدتر بود چه؟

یکی دیگر از اهالی روستا که ساکن خانه ای گنبدی به قدمت 140 سال با سقفی نم زده و دیوار هایی پر از ترک بود، گفت: دیوار خانه من شیب دار و سست است و احتمال اینکه فرو بریزد هست. جان خودمان و باقی اهالی روستا که از کنار این دیوار عبور می کنند در خطر است. من با مراجعه به بنیاد مسکن متوجه شدم فعلا بودجه نیست و باید صبر کنیم. (حالت چهره اش نگران شد با صدایی گرفته گفت) امیدوارم تا آن زمان اتفاقی نیافتد. چون مسئولیتش با من است اما ما برای بازسازی این دیوار، پولی کافی نداریم.

یکی دیگر از اهالی روستا که عضو هیئت امنای مسجد هم بود، گفت: فضای روستا به خاطر حادثه تلخی که اتفاق افتاده غم انگیز شده است و تمام اهالی در غم خانواده های داغدار شریک هستیم. الان که شرایط خانه های اینجا خطرناک است و مردم از خودشان بودجه برای مقاوم سازی ندارند، چاره چیست؟ چه کسی مسئول تامین امنیت جان مردم روستا است؟

ملک اعلایی، دهیار کندو در گفت و گو با خبرنگار از، گفت: 40 خانواده در روستای کندو ساکن هستند که از این تعداد، فقط 3 خانواده خانه آجری دارند و بقیه خانه ها خشتی و متعلق به بیش از 100 سال پیش است که این یعنی احتمال وقوع حادثه ای مشابه وجود دارد. بیشتر این خانه ها فرسوده تر از آن هستند که بگردد با عملیات ساده بازسازی و قابل سکونت بشوند و نیاز به مقاوم سازی زیربنایی و یا نوسازی کامل دارند.

او افزود: قبل از وقوع این حادثه ما متوجه شدیم که بنیاد مسکن انقلاب اسلامی، از مدت ها پیش طرحی برای بازسازی و نوسازی منازل مسکونی دارد و در آن، روستاییانی که قصد نوسازی منزل خود را دارند، می توانند 40 میلیون تومان تسهیلات 4 تا 5 درصد با دوره بازپرداخت 12 ساله دریافت کنند با دوسال مشارکت ساخت ، به این معنا که دوسال مهلت ساخت بنای جدید به متقاضی داده می گردد و در این دوسال قسطی نباید پرداخت گردد.

دهیار کندو ادامه داد: یک هفته قبل از آن حادثه تلخ، در مراسم یاد بود شهدا که در مسجد برگزار شده بود به اهالی اعلام کردیم که دهکمک می تواند کسانی که مایل به نوسازی منزل خود هستند را برای دریافت این تسهیلات به بنیاد مسکن معرفی کند. آن زمان استقبال چندانی نشد، چون مردم متوجه خطر نبودند. اما بعد آن حادثه، مردم احساس خطر کردند و تا کنون دهکمک 12 نفر را به بنیاد مسکن معرفی کرده که 4 نفر تسهیلات خود را دریافت کرده اند و درخواست سایر متقاضیان نیز در حال بررسی و اجراست.

ملک اعلایی ادامه داد: مدتی پیش خانه های روستا را بیمه زلزله و آتش سوزی کردیم. اما چون این خانه ها خشتی و گلی هستند، هیچ بیمه گذاری برای بیمه سیل حاضر نشد.

دهیار روستای کندو، بزرگترین مشکل در راه مقاوم سازی منازل روستا را خانه های متروکه دانست و گفت: خانه هایی که صاحبشان فوت کرده و در حال حاضر در انحصار وراثت هستند، مشکل بزرگ روستای ما هستند. ورثه نه حاضر به مرمت یا نوسازی خانه هستند و نه خانه را واگذار می کنند که دیگری فکری به حالش بکند. این خانه ها به حال خودشان رها شده اند و واضح است که خانه متروکه بسیار خطرساز است. چون ظاهر آن ها پابرجاست اما از درون فرسوده اند. لذا کسی متوجه فرسودگی و نشست آن نمی گردد. در این گونه موارد ما نمی دانیم با چه کسانی طرف هستیم و باید چه کار کنیم.

او در خاتمه بیان نمود: ما قبل و بعد از حادثه هشدار های لازم را به مردم داده ایم و مردم هم خودشان متوجه خطر هستند، اما این را هم در نظر بگیریم که اهالی روستا اگر تمکن اقتصادی داشتند، قطعا نسبت به نوسازی و یا مرمت خانه هایشان زودتر از این ها اقدام می کردند.

علیرضا فلاحی، مدیرکل بنیاد مسکن انقلاب اسلامی استان سمنان در گفت و گو با خبرنگار از،گفت: از سال 1384 تا کنون در قالب طرح ویژه بهسازی منازل روستایی، بیش از 20 هزار واحد مسکونی در روستا های استان ساخته شده است. متاسفانه به رغم تمامی اطلاع رسانی هایی که تا کنون انجام شده است، این طرح مورد توجه اهالی روستای کندو قرار نگرفته و استقبال خوبی نشده است؛ لذا به استحضار می رساند این بنیاد آمادگی کامل برای پرداخت تسهیلات احداثی روستایی به مبلغ 400 میلیون ریال با بهره 5 درصد دارد. همچنین امکان کمک بلاعوض نیز در صورت احراز شرایط تا سقف 8 میلیون تومان به متقاضیان وجود دارد.

او در پاسخ به این سوال که بنیاد مسکن برای مرمت بنا های قدیمی روستا به منظور حفظ بافت قدیمی و جذب گردشگر چه راه حلی دارد، گفت: در صورت درخواست متقاضی برای اقامتگاه بومگردی، پس از اخذ موافقت اصولی از اداره کل میراث فرهنگی استان، امکان اعطای تسهیلات قرض الحسنه با بهره 5 درصد و تا سقف 200 میلیون ریال وجود دارد که شرط استفاده از این تسهیلات حفظ بنا با شرایط موجود می باشد که می بایست مقاوم سازی گردد و به این ترتیب بافت قدیمی منزل مسکونی تقریبا دست نخورده باقی می ماند.

مدیر کل بنیاد مسکن انقلاب اسلامی استان سمنان در خاتمه افزود: این بنیاد به منظور کمک به مقاوم سازی و بازسازی روستای کندو آمادگی کامل برای همکاری با اهالی روستا در تهیه نقشه و نظارت را نیز دارد.

بناهای فرسوده زیادی در روستاهای استان سمنان وجود دارد که ممکن است خطرشان توجه اهالی روستاها را به خود جلب نکرده باشد. دهکمک ها می توانند با همکاری سایر مسئولین مربوطه، به اهالی در درک و رفع این خطر بزرگ کمک کنند. همچنین روستاهای استان سمنان قابلیت این را دارند که در صورت توجه و رسیدگی جاذب گردشگر بوده و به این ترتیب به رونق اقتصادی و ترویج فرهنگ بومی منطقه کمک کنند. لذا برنامه ریزی و در دستور کار قرار دادن این ظرفیت های بکر، خالی از لطف نیست.

گزارش از آتنا نائینی نژاد

ب