ننه علی را بدون قضاوت پیشینی نوشتم - مجله آی سیب

مرتضی اسدی درباره نقطه شروع روایت نویسنده شدن خود این گونه اعلام کرد: من در دوران تحصیلی ام شاگرد تنبلی بودم و در مواقع بسیاری معلم ها از کلاس اخراجم می کردند. یک بار یکی از معلم هایم خیلی از دستم عصبانی بود و من را تحویل ناظم داد. ناظم هم در آخر نوبت صبح آن روز به من گفتند که نمی گویم که درست را بخوان، می گویم که برو دنبال علاقه ات. و بعد از این اتفاق من که فردای آن روز کلاس انشاء داشتم، اولین متن زندگی ام را نوشتم اولین نمره بیست دوران تحصیلی ام را از همان درس هم گرفتم. بعدها وارد کانون پرورش فکری شدم و دوره های داستان نویسی را شرکت کردم و پس از مدتی هم وارد مسجد محله مان شدم.

وی اضافه نمود: در مسجدمان یک قسمتی به نام امور شهدا وجود داشت که احتیاج داشتند به ثبت و ضبط خاطرات خانواده شهدا و من وقتی وارد این قسمت شدم با تلفن همراهم مصاحبه های با خانواده شهدا را ضبط می کردم، چیزی حدود 10هزار ساعت مصاحبه سهم من از این حضور در امور شهدای مسجدمان بود. همین اتفاق باعث شد تا من به سمت پیاده سازی این خاطرات سوق پیدا کنم و اولین کتابم هم با نام هشتاد و اشک نگارش خاطرات پنج خانواده از شهدای فتنه 88 است. بعد از این کتاب، من کتابی را هم با نام بهار آخرین فصل منتشر کردم، درباره یکی از شهدای مدافع هست که از قضا هم محله ای بودیم باهم.

این نویسنده در ادامه درباره کتاب قصه ننه علی و فرایند نگارش اعلام کرد: کتاب قصه ننه علی داستان زندگی زهرا همایونی، مادر شهیدان امیر و علی شاه آبادی هست و من اساسا آشنایی ام با مادر این شهدا خودش روایتی دارد. یک بار در سالن دعا ندبه بهشت زهرا، نمایشگاهی برگزار شده بود که عکس شهدا را به نمایش گذاشته بودند و آن عکس معروف از علی شاه آبادی هم در آن نمایشگاه بود. در آن روز من آدرس منزل خانم زهرا همایونی را پیدا کردم و رفتم خدمت شان و قصد داشتم که اثری را درباره شهیدانشان به نگارش دربیاورم. خود مادر شهدا به من گفتند که هرکسی تا الآن این جا آمده، رفته و دیگر پشت سرش را هم نگاه نکرده. و من در پاسخ گفتم که چنین نخواهد شد و من اثری که مدنظرم هست را خلق خواهم کرد. اما اتفاقی که افتاد به جهت آن نوع خاص زندگی این خانم و پیچیدگی هایش، من هم رفتم و پشت سرم را نگاه نکردم. طی صحبت ها و رفت و آمدهایی بالأخره این اثر را قرار شد که بنویسم و فرایند نگارشش را شروع کردم.

اسدی درباره نگارش کتاب اضافه نمود: من سعی کردم که روایت این کتاب را بدون قضاوت پیشینی انجام بدهم و اگر مسئله ای را مطرح می کنم، علل آن را نیز آنالیز کنم. شخصیت های این داستان، تماما سفید و سیاه نیستند و هرکدام از شخصیت ها نکات مثبت اخلاقی ای را دارند و مسائل و ایرادات اخلاقی ای را نیز ممکن است دارا باشند. درکل داستان کتاب قصه ننه علی، داستان دختر کم سن و سالی هست که برای یاری به معیشت خانواده هم گام و همراه مادرش کار می نماید و مسیر رشدش هم در همین اقتضائات تعریف می گردد. این دختر در سن پایین ازدواج می نماید و در مسیر زندگی مشترکش هم زندگی راحتی را تجربه نمی نماید. همسرش، تندخویی ها و بداخلاقی هایی را مرتکب می گردد و حرف و رفتارهایی که از سمت همسرش بر مذاقش خوش نمی نشست را با کتک جواب می داد. من در این داستان سعی کردم روایت متفاوتی را خانواده شهدا بازگو کنم و آن چه که هست را بدون سانسور و بدون قضاوت به مخاطب عرضه بکنم.