اینجا سرزمین دریاچه های زلال است ، راهنمای سفر به تار و هویر ؛ برترین مسیر برای رفتن به دریاچه تار ، پیشنهاد گردشی یک روزه در اطراف تهران - مجله آی سیب

خبرنگاران - مریم ورشو: تصور بیشتر مردم استان های کشور و حتی خود تهرانی ها بر این باور است که تهران جای چندانی برای گردشگری ندارد. برای همین تهرانی ها به محض اینکه تعطیلات فرا می رسد و یا آخر هفته ها بار و بنه خود را می بندند و به سمت شمال حرکت می نمایند تا از طبیعت بکر و آب وهوای آن لذت ببرند که مشکلاتی مانند ماندن در ترافیک سنگین سبب می گردد بخش اعظمی از تعطیلات آنها به هدر برود.

• عکس | دریاچه های دوقلوی ایران | جایی شبیه شاخ گاو ؛ بهشتی برای غواصان و آفرود سواری
• تصاویر زیبای مرداب سراوان ؛ دریاچه ای رویایی در دل گیلان | اینجا فرشی سبز روی آب پهن است! | دریاچه سراوان گیلان کجاست؟

این در حالی است که در اطراف مرکز جاهای بی نظیری مانند وردیج که به روستای آدمک های سنگی معروف است، لالان، آبشار کلوگان، روستای گردشگری امامه در شمیران و بسیاری دیگر وجود دارد.

یکی دیگر از این جاذبه های گردشگری بی نظیر دریاچه های تار و هویر است.

این بار دلم می خواهد شما را برای یک گردش یک روزه به روستای هویر و از آنجا به دو دریاچه تار و هویر ببرم. پس بار و بنه خود را ببندید و با من در این مسیر حرکت کنید.

برترین مسیر برای رفتن به دریاچه تار و هویر

برای رفتن از دماوند به سمت فیروزکوه به راه می افتیم و وارد خروجی روستای دلیچای می شویم. سپس روستاهای یهر، لی پشت، مومج، دهنار را پشت سرمی گذاریم. هویر آخرین روستای این مسیر ناهموار است.

در این روستا آبشار زیبایی به نام عوش کمر در بالادست آن چنان خودنمایی می نماید که می توانیم خود را به پای آبشار برسانیم. از این نقطه روستا زیرپایمان واقع شده است و سرسبز بودن آن در کنار این آبشار که از فراز یک صخره سرازیر می گردد حال و هوایمان را تازه می نماید.

بعد از آن باید حدود 14 کیلومتر را طی کنیم تا به دریاچه تار و هویر برسیم. مسیری که از روستا به دریاچه ها منتهی می گردد کوهستانی و سنگلاخی است. در آغاز مسیرمان یک جاده خاکی واقع شده است که در سمت راست آن صخره هایی بی نظیر و در سمت چپ رودخانه ای زلال در جریان است.

هرچه جلوتر برویم مسیر سنگلاخی تر و البته دست اندازها بیشتر می گردد. اما زیبایی و بکر بودن منظره ها اطراف این جاده کوهستانی به قدری است که مقصد را فراموش می کنیم.

در سمت راست جاده مزارع آفتابگردان به چشم می خورد و در سمت چپ باغ های سیب و گردو و در بعضی نقاط دشت هایی سبز با گل های قاصدک، بسیار خودنمایی می نماید. بیایید خودرویمان را پارک کنیم و کمی در حاشیه رودخانه قدم بزنیم. آب رودخانه زلال و بسیار سرد است و کنار آن درخت و گل های زیبا روییده اند.

دوباره حرکت می کنیم تا به یک دوراهی می رسیم. مسلما تابلویی وجود ندارد تا معین کند که هریک به کدام دریاچه می رسد! مسیر سمت راست را انتخاب می کنیم. این هم جاده ای پرپیچ و سنگلاخی است. در انتهای مسیر دریاچه هویر از ارتفاعی که ما قرار داریم بین کوه ها خودنمایی می نماید.

بیایید از سراشیبی پایین برویم تا به دریاچه برسیم. آب دریاچه بی نهایت زلال است آنقدر که قورباغه ها و ماهیان کوچک و حتی سنگریزه های کف دریاچه به راحتی قابل تماشا هستند.

آب دریاچه شیرین است و شیرین تر از آن سکوتی است که صدای طبیعت را انعکاس می دهد. اینجا مانند دریاچه های دیگر تهران شلوغ و خیلی پرسرو صدا نیست؛ به خصوص اگر آخر هفته نباشد.

از امکانات گردشگری هیچ ندارد، نه سطل زباله ای و نه جایی حتی برای اسکان یک شبه. پس اگر امکانات کمپ ندارید بساط ناهار را برپا کنید تا بعد از چند ساعتی ماندن و استراحت، به سمت دریاچه تار حرکت کنیم که فاصله چندانی با دریاچه هویر ندارد. با پشت سر گذاشتن مسیری کوهستانی و سنگلاخی به تار می رسیم.

آب این دریاچه هم شیرین است و به راستی جزو تماشای ترین جاذبه های طبیعی استان تهران به شمار می رود.

دریاچه تار در مدخل کوه و در ارتفاع 2500 متری از سطح دریا واقع شده است. این دریاچه لوزی شکل است و ماهیان بسیاری دارد. آب این دریاچه هم خنک است. در اطراف این دریاچه هم مانند دریاچه هویر پوشش گیاهی خاصی دیده نمی گردد. به نظر می رسد که برای تفریحات آبی مانند شنا و قایقرانی مناسب است، اما هیچ تمهیداتی برای آن در این زمینه درنظر گرفته نشده است.

کمی با من در اینجا هم وقت را به خوشی بگذرانید. به گمانم دیگر غروب شده است و باید با این همه زلالی خداحافظی کنیم.