واکسن پَن، کروناویروس؛ تنها راه نجات دنیا از کرونا - مجله آی سیب

خبرنگاران| این امید وجود دارد که چنین واکسنی بتواند راه را برای توسعه یک واکسن کروناویروس دنیای هموار کند، واکسنی که بتواند هر نوعی از کروناویروس را از بین ببرد، نه تنها واریانت های نوظهور که سبب کووید-19 می شوند، بلکه برخی سرماخوردگی های رایج و حتی تهدید کروناویروس های نوی که ما هنوز آن ها را شناسایی نکرده ایم.

دکتر آنتونی فاوچی، مدیر موسسه ملی آلرژی و بیماری های عفونی روز چهارشنبه در یک نشست خبری در کاخ سفید گفت که ساخت چنین واکسن هایی ممکن است سال ها زمان ببرد.

به گزارش خبرنگاران؛ کرونا ویروس هایی که به انسان سرایت می کنند نخستین بار در اواسط دهه 1960 شناسایی شدند. هفت کرونا ویروس انسانی شناخته شده وجود دارد: چهار مورد آن ها سبب سرماخوردگی معمولی، سندروم تنفسی خاور میانه یا MERS، سندروم تنفسی حاد یا SARS می شوند و SARS-CoV-2 کروناویروسی که باعث کووید-19 می شود.

فاوچی در ادامه نشست افزود: با این حال، از ماه سپتامبر 2020، پنج واریانت SARS-CoV-2 نگران کننده شده اند: آلفا، بتا، گاما، دلتا و حالا هم اومیکرون. بنابراین، ما برای تهییج حفاظت گسترده و دیرپای در برابر کروناویروس های شناخته شده و برخی که تا به امروز ناشناخته مانده اند به رویکرد های نوآورانه نیاز داریم.

واکسن دنیای می تواند در مبارزه با انواع واریانت ها مفید باشد

در طول همه گیری کووید-19، دنیا شاهد ظهور انواع مختلفی از کروناویروس بوده است و در خصوص برخی از آن ها باید اقرار کرد که تاثیر واکسن های کروناویروس کنونی برای حفاظت در برابر عفونت و بیماری اندکی کم شده است.

با این حال، مقامات بهداشت عمومی تاکید می کنند که واکسن زدن همچنان از اهمیت برخوردار است.

واکسن های کروناویروس کنونی که برای استفاده اضطراری مجاز هستند یا در ایالات متحده تایید شدند، فایزر، بیونتک، مدرنا و جانسون اند جانسون برای هدف قرار دادن نوع اصلی ویروس SARS-CoV-2 که در شروع همه گیری شناسایی شد، ساخته شدند.

گرچه اثربخشی آن واکسن ها در برابر عفونت و بیماری حدود 90 درصد و بیشتر از آن ثابت شد، آن اثربخشی در برابر برخی واریانت های SARS-CoV-2 اندک بوده و به رقم 66 درصد دربرابر عفونت های دلتا و حتی در خصوص اومیکرون به پایین تر از این رقم کاهش یافته است. اما دوز سوم واکسن یا واکسن تقویت کننده می تواند حفاظت در برابر واریانت ها را بهبود ببخشد.

به عقیده فاوچی: رژیم های کنونی واکسن ما محافظت قوی را تضمین می کنند به ویژه زمانی که با واکسن تقویت کننده همراه شوند جلوی بیماری و مرگ ناشی از کروناویروس شدید را می گیرند. پس منتظر دریافت رژیم اولیه واکسن نباشید و اگر واجد شرایط هستید واکسن تقویت کننده را حتماً بزنید.

یک واکسن کروناویروس دنیای یا حتی فقط یک واکسن پان-کروناویروس می تواند استراتژی را به کلی تغییر بدهد.

موسسه ملی آلرژی و بیماری های عفونی (NIAID)، بخشی از موسسات ملی سلامت حداقل 1.2 میلیارد دلار در تحقیقات واکسن کروناویروس سرمایه گذاری کرده است که شامل پروژه های متعدد درباره ساخت واکسن های پان-کروناویروس می شود. در ماه سپتامبر، NIAID جوایزی به ارزش حدود 36.3 میلیون دلار برای سه موسسه آکادمیک (دانشگاه وسیکانسین، بریگهام و بیمارستان زنان در بوستون و دانشگاه دوک) برای مطالعه و ساخت واکسن در برابر انواع متعدد کروناویروس ها و واریانت های آن ها در نظر گرفت.

فاوچی در نشست خبری روز چهارشنبه افزود: من نمی خواهم این امید را بدهم که واکسن های پان-کروناویرس ظرف یکی دو ماه ساخته می شوند. ساخت چنین واکسنی یک فرایند تدریجی دارد و ممکن است سال ها طول بکشد. برخی از این واکسن ها الان در فاز 1 آزمایشات بالینی هستند.

در قلب دورهام، کارولینای شمالی در محوطه دانشگاه دوک، موسسه واکسن انسانی دوک قرار گرفته است. در این موسسه دانشمندان تنها یکی از تیم های تحقیقاتی بسیار در سراسر دنیا را تشکیل می دهند که در تلاش برای ساخت یک واکسن پان-کروناویروس هستند.

کِوِن ساندِرز، مدیر تحقیقات در موسسه واکسن انسانی دوک این هفته به دکتر سانجِی گوپتا، خبرنگار ارشد پزشکی CNN گفت: کاری که ما سعی می کنیم انجام بدهیم این است که واقعاً یک بخش خاصی از ویروس را هدف قرار دهیم، برای مثال آن چیزی که می دانیم پاشنه آشیل ویروس است.

برای اینکه واکسنی در برابر انواع مختلف کروناویروس مقاوم باشد، آن پاشنه آشیل باید بخشی از ویروس باشد که در تمام واریانت ها و در طول زمان به یک شکل باقی می ماند، بنابراین وقتی ویروس ها جهش می یابند، آن بخشی که ویروس آن را هدف قرار می دهد احتمالاً تغییر زیادی نخواهد داشت.

همچنین این پاشنه آشیل باید چیزی باشد که یک ویروس به آن نیاز دارد. در خصوص کروناویروس ها، باید بخشی از ویروس باشد که از آن برای اتصال به سلول های ما هنگام آلوده کردن ما استفاده می کند.

ساندرز می گوید: معمولاً این جا جایی است که ویروس به یک پروتئین خاص روی سلول میزبانی که هدف قرار داده متصل می شود و اگر ویروس مکانش را تغییر دهد، دیگر قادر به آلوده کردن نیست. این اتفاق به لحاظ فرگشتی از طریق ویروس بسیار محدودشده است، چون اگر مکانش را از دست بدهد دیگر قادر به آلوده کردن نیست.

زمانی که آن بخش از ویروس یعنی پاشنه آشیل یا مکان حفاظت شده شناسایی شود، واکسن با آزاد کردن واکنش های آنتی بادی بر علیه آن نتیجه بخش خواهد بود. امیدواریم که این مکان (پاشنه آشیل) در بیش از یک ویروس وجود داشته باشد.

ساندرز به گوپتا توضیح داد: ما تلاش می کنیم آنتی بادی هایی را پیدا کنیم که به آن مکان های حفاظت شده متصل می شوند و معنایش این است که ما به سراغ افرادی می رویم که با یک ویروس خاص آلوده شده اند و شروع می کنیم به کندوکاو واکنش ایمنی آن افراد تا بفهمیم چه چیزی موثر است و چه چیزی موثر نیست.

یکی از چیز هایی که ما دریافتیم به ویژه در SARS-CoV-2 این است که آنتی بادی هایی وجود دارد که می تواند به طور خاص مکان هایی را هدف قرار دهد که حفاظت شده هستند یا در کرونوویروس های مختلف وجود دارد، پس وقتی آن نوع مکان ها را شناسایی کنیم، می توانیم شروع به پرسیدن این سوال کنیم که چگونه باید واکسنی بسازیم که روی آن تمرکز کند؟ این کاری است که ما الان برای SARS-CoV-2 انجام می دهیم.

یک سرنخ از چنین مکانی زمانی پیدا شد که ساندرز و همکارانش یک آنتی بادی به نام DH1047 را پیدا کردند. آن ها این آنتی بادی را بعد از تجزیه و تحلیل خونِ فردی که سال 2003 به SARS مبتلا بود شناسایی کردند و دریافتند که این آنتی بادی توانایی اتصال را هم به SARS-CoV-1 که سبب SARS می شود و هم به SARS-CoV-2 که سبب کووید-19 می شود را دارد.

بنابراین ما آن آنتی بادی را یک الگو قرار دادیم تا بگوییم: باید مکانی باشد که بین SARS-CoV-1 و SARS-CoV-2 مشترک باشد. پس باید آن را کشف کنیم، چون اگر پیروز شویم آن مکان حفاظت شده یا مشترک را پیدا کنیم آن وقت می دانیم که باید در واکسن گنجانده شود.

به این ترتیب، ما آن آنتی بادی را پیدا کردیم. سپس ساختار را حل کردیم، به این معنا که دقیقاً فهمیدیم این آنتی بادی کجا با SARS-CoV-1 و SARS-CoV-2 متصل می شود و سپس از این یافته به عنوان مفهوم (کانسِپت) واکسن مان استفاده کردیم. وقتی با واکسن مان پستانداران غیرانسانی را واکسینه کردیم، آن ها این آنتی بادی ها را تولید کردند که شبیه DH1047 بود.

رویکرد دانشگاه دوک برای تمرکز روی DH1047 فقط یکی از استراتژی های فراوان میان دانشمندانی است که روی تولید واکسن های پان-کروناویروس کار می کنند. برخی رویکرد های دیگر برای تولید یک واکسن حفاظتی گسترده شامل لحاظ کردن انواع متعدد آنتی بادی ها می شود و ممکن است فقط روی یک مکان تک حفاظت شده متکی نباشند.

اما به طور کلی، تحقیقات واکسن روی حیوانات انواعی از آنتی بادی ها را تولید کرده است که می توانند در برابر کروناویروس های متعدد حفاظت ایجاد کنند.

سیستم بهداشت نظامی در اواخر دسامبر اعلام کرد که یک واکسن پان-کروناویروس تحقیقاتی دیگر که در موسسه تحقیقاتی ارتش والتر ریید در سیلوِر اِسپرینگِ مِریلَند توسعه یافت در آزمایشات بالینی کشف شد، آزمایشاتی برای حفاظت از پستانداران غیرانسانی در برابر بیماری های ناشی از سویه اصلی SARS-CoV-2 و تحریک واکنش های آنتی بادی در برابر واریانت های اصلی SARS-C0V-2 نگران کننده و SARS-CoV-1 که در سال 2002 ظاهر شد.

این واکسن روی انسان ها در حال بررسی است و در ماه آوریل وارد فاز 1 آزمایشات انسانی شد.

این نخستین باری نیست که دانشمندان تلاش کرده اند برای حفاظت در برابر ویروس های متعدد واکسن های دنیای تولید کنند. دانشمندان در برنامه تحقیقاتی آنفولانزای NIAID موسسات ملی بهداشت برای تولید یک واکسن آنفولانزای دنیای مشغول کار هستند، واکسنی که این برنامه آن را اینگونه توصیف می کند: واکسنی که حفاظتی قوی و ماندگار در برابر زیرگونه های گوناگون آنفولانزا ایجاد می کند. تحقیقات هنوز در حال انجام است.

محققان موسسه واکسن انسانی دوک به طور جداگانه روی ساخت یک واکسن دنیای علیه HIV (ویروس نقص ایمنی انسانی) که سبب ابتلا به بیماری ایدز می شود، کار می کنند. آن ها یک آنتی بادی را شناسایی کرده اند که می تواند در ساخت چنین واکسنی نقش داشته باشد، اما تحقیقات همچنان ادامه دارد.

در خصوص واکسن های پان-کروناویروس تحقیقاتی، اگر پیروزیت واکسن دوک، واکسن ارتش یا هر واکسن دیگری در آزمایشات انسانی ثابت شود، راه به سوی واکسن کووید-19 که در سال های آینده دریافت خواهیم کرد باز می شود، واکسنی برای محافظت در برابر واریانت های در حال ظهور یا حتی کروناویروس های ناشناخته ای که ممکن است از حیوانات به انسان ها منتقل شوند.

ساندرز در گفتگو با گوپتا گفت: نگاه من به نقش این تحقیقات در رسیدن به واکسن دنیای کرونا این است که ما واکسنی داریم که مقابل هفت ویروس کرونای انسانی موثر است. پس این به آن معناست که واکسن می تواند جلوی ویروس های کرونایی را که هم اکنون در آلوده کردن انسان ها شناخته شده هستند بگیرد.

بعد از این مرحله ما به سراغ ویروس هایی می رویم که قادر به عفونی کردن سلول های انسانی هستند، اما در حیوانات در گردش هستند، چون ما باور داریم آن ها کاندیدا های محتمل بعدی هستند که جای قبلی ها را گرفته و سبب همه گیری نو ویروس کرونا می شوند.

من به عنوان نوعی رویکرد لایه لایه به آن فکر می کنم: آیا ما می توانیم جلوی چیزی را بگیریم که همین حالا در حال آلوده کردن انسان ها است؟ آیا ما می توانیم جلوی کاندید های محتمل بعدی را بگیریم؟ و آیا ما می توانیم به مخزن هایی که موجب شیوع ویروس های کرونای نو می شوند حمله کنیم؟

دکتر آمِش آدالجا، محقق ارشد مرکز امنیت سلامت دانشگاه جان هاپکینز هفته گذشته به CNN گفت که هدف باید اندیشیدن به یک واکسن کرونای دنیای باشد. برای مشخص این که آینده واکسن های کووید-19 به چه شکل خواهد بود، نهاد های نظارت بر سلامت آمریکا باید هدف شان را در خصوص واکسن ها مشخص کنند:

برای پیش گیری از بیماری جدی و بستری شدن ها یا برای پیش گیری از عفونت ها به طور کلی و گسترس بیماری. ظهور واریانت های نو، کم شدن ایمنی و اثربخشی واکسن از عوامل دیگری هستند که می توانند نقش داشته باشند.

آدالجا گفت: آیا هدف، پیش گیری از بیماری وخیم، بستری شدن و مرگ است؟ اگر هدف این است، واکسن های موجود در بیشتر جمعیت ها ما را به خوبی به این هدف رسانده اند. به جز کسانی که دچار نقص ایمنی هستند، واقعاً نیاز قطعی به تقویت کننده ها برای حفاظت در برابر بیماری های جدی نیست.

با این حال، افراد دیگری هستند که ممکن است اهدافی در خصوص انتقال و مسدود کردن انتقال داشته باشند و این بحث وجود دارد که شاید ما به واکسن های نسل دوم نیاز داشته باشیم، واکسن هایی که ایمنی بادوام تری داشته باشند. واکسن هایی که دنیای تر باشند.

این واکسن های نسل دوم شامل دو نوع واکسن های مختصِ واریانت و یک واکسن کرونای دنیای می شوند. به نقل از آدالجا: اما هر زمانی که شما واکسن های مختص واریانت را طراحی می کنید که این بسیار یادآور فرایند واکسن آنفولانزا است، همیشه به نوعی در یک شرایط واکنشی قرار دارید یعنی منتظر می مانید تا ببینید ویروس چه کار می کند و سپس به آن واکنش نشان می دهید.

در حالی که اگر به یک واکسن کرونای دنیای دست پیدا کنید درست مانند واکسن آنفولانزای دنیای که قادر بود بخشی از ویروس را هدف بگیرد که جهش نمی یابد، برای حذف بسیاری از این واریانت ها در موضع پیشگیرانه خواهید بود.

آدالجا افزود: بنابراین من فکر می کنم هدف باید اندیشیدن درباره یک واکسن دنیای کرونا باشد، واکسنی که از ما در برابر SARS-CoV-2 همینطور چهار ویروس کرونایی که مسبب 25 درصد از سرماخوردگی های معمولی هستند محافظت می کند. به تصور من این هدفی است که ما باید داشته باشیم و داده هایی وجود دارد که نشان می دهد رسیدن به فرمول ساخت واکسن کرونای دنیای امکان پذیر است و یک نوع از آن همین حالا راه خودش را به آزمایشات بالینی باز کرده است.

منبع: CNN