گرانی ؛ هتل ها را بی رونق کرد ؛ مسافران را چادرخواب - مجله آی سیب

خبرنگاران: هما حاصلی / هفته گذشته رئیس جامعه حرفه ای هتلداران ایران از افزایش نرخ هتل ها در سراسر کشور اطلاع داد و میانگین این افزایش را 25 درصد گفت. به گفته وی اندازه افزایش نرخِ 25 درصد که اعلام شده، رقمی نسبی و میانگین کشوری است و این افزایش بسته به نوع خدمات و استانداردسازی هتل ها بین 10 تا 45 درصد در نوسان خواهد بود.

افزایش نرخ هتل ها به روال هر سال در مهرماه اجرا شده . گرچه در رسانه ها با تیتر هایی از قبیل سفر غیرممکن شد و گرانی سرسام آور سفر و غیره و ذلک این خبر منعکس شد اما گرانی هتل در کل قصه تازه ای نیست و تقریبا سال هاست که قشر میانه و کم عایدی جامعه گزینه هتل و اقامتگاههای رسمی را از برنامه سفر خود حذف نموده اند!

طبق گزارش مرکز پژوهش های مجلس (سال 1397) گزینه هتل کمتر از پنج درصد از سهم اقامت مسافران را به خود اختصاص می دهد و طبق گزارش همین مرکز، نزدیک به 73 درصد اقامت در سفرهای داخلی برای کاهش هزینه ها، در خانه آشنایان و بستگان بوده است.

در این میان هتلداران نیز خشنودی از افزایش نرخ هتل ها ندارند زیرا می دانند که گرانی هتل به کاهش زمان اقامت و رکود بیشتر کسب و کار آنها خواهد انجامید با این حال افزایش هزینه نگهداری هتل، مواد غذایی، انرژی، دستمزدها و مالیات و عوارض آنها را ناگزیربه این افزایش نرخ نموده است .

رئیس جامعه حرفه ای هتلداران ایران اذعان دارد که هتل های ایران اینگونه نیست که گران باشد چراکه هزینه های هتل ها خیلی زیاد است و اگر هتل برای مردم گران است، مقصر دولت است؛ چراکه نه تنها تسهیلاتی ارائه نمی دهد بلکه معافیت های مالیاتی را برداشته است. در گذشته، هتل ها از معافیت 50 درصدی بر عایدی برخوردار بودند که سال جاری آن را حذف کردند و ما در پی ابقای آن هستیم. اما در این شرایط هرچه مالیات افزایش یابد سود هتلدار کاهش خواهد یافت و این قطعا در قیمت و افزایش نرخ اقامت تاثیرگذار خواهد بود.

معافیت ارزش افزوده نیز فقط شامل هتل های یک تا سه ستاره می گردد و در نحوه محاسبه حامل های انرژی نیز با چالش های زیادی روبه رو هستیم. وقتی سرمایه گذار می آید در پی سود معقول است. اما در ایران حاشیه سود هتل ها از همه صنایع پایین تر است.

در اینجا باز هم پای دولت و وزارتخانه میراث فرهنگی به میان می آید که بارها با وعده سفر مقرون به صرفه، رویای سفرهایی در شان خانواده های ایرانی را ترسیم نموده اما هرگز این طرح ها عملی نشده و نتوانسته پای مسافر ایرانی قشر میانه وضعیف جامعه را از چادرخوابی و اقامت در منزل بستگان به هتل ها و اقامتگاههای رسمی باز کند . وزارتخانه ای که با هدف نگاه کلان به حوزه میراث میراث فرهنگی و گردشگری تشکیل شد اما همیشه صاحب منصبان آن با ارائه طرح های غیر کارشناسی و غیرممکن راه را بر توسعه صنعت دشوارتر نموده و سرمایه گذاران این صنعت را بی رغبت تر.

با در پیش گرفتن سیاست های تشویقی و حمایت از هتلداران و فعالان گردشگری با ارائه یارانه های اختصاصی و بعلاوه معافیت های مالیاتی مانند کشورهایی که نگاه حرفه ای به مقوله گردشگری دارند می تواند به مقرون به صرفه سازی سفر و رونق ایرانگردی بیانجامد.