نسخه تزار پوتین برای تحریم ها - مجله آی سیب

به گزارش خبرنگاران؛ سی ان ان در ادامه نوشت، این پیش درآمد درحالی از سوی فرانسه نواخته می گردد که قرار است ارکستر مجلس اتحادیه اروپا دو لایحه جدید ضدروسی را در راستای تحریم این کشور مورد آنالیز قرار دهد.

ایالات متحده و اتحادیه اروپا نخستین بسته تحریم ها را در سال 2014، پس از ضمیمه کردن شبه جزیره کریمه از سوی مسکو، علیه روسیه تصویب و اعمال کردند. از آن موقع، سیاست گذاران روسی یک دژ مالی و پولی را نه به منظور رشد بیشتر، بلکه برای برقراری ثبات مالی بنا کردند تا اقتصاد این کشور در برابر تحریم ها مقاوم کند و به گفته کارشناسان و تحلیلگران مسکو فراتر از انتظار تحریم ها را مدیریت نموده است. پوتین با یاری تکنوکرات های ماهری مانند الویرا نابیولینا، رئیس بانک مرکزی عایقی مستحکم در برابر تحریم های خارجی ساخته و توانسته کشتی مسکو را در تلاطم های مختلف مالی از جمله بالا و پایین شدن قیمت نفت و رکود دنیای به سلامت عبور دهد. آندرس ایسلاند، عضو ارشد شورای آتلانتیک و متخصص روسیه به سی ان ان گفت: اساسا واکنش پوتین به تحریم ها چنین بوده است: کمتر سرمایه گذاری می کنیم، کمتر رشد می کنیم، کمتر مصرف می کنیم اما ذخایر خود را به منظور مقابله با سیاست های تهاجمی افزایش می دهیم.

به رغم لحن محبت آمیز بین روسای جمهوری آمریکا و روسیه، تنش ها افزایش یافته و به شاخ و شانه کشیدن قدرت نظامی هم رسیده است. اوایل همین ماه پوتین گفت که روسیه ساخت موشک هایی را که پیش تر به دلیل معاهده دوجانبه در دوران جنگ سرد با آمریکا فراوریش را متوقف نموده بود، مجددا از سر خواهد گرفت. به همین منظور در اواخر ماه اوت رئیس جمهوری روسیه گفته بود که پاسخی متوازن به خروج آمریکا از معاهده دوجانبه خواهد داد. اما پیشرفت نظامی روسیه و ماجراجویی های خارجی روسیه در کشورهایی مانند سوریه، اوکراین و ونزوئلا تنها نشانه های جاه طلبی روسیه نیستند.

در دوران حیات سیاسی پوتین، روسیه بحران های مالی زیادی را از سر گذرانده است و شروع آنها با سقوط شوروی در دهه 1990 بوده است و بعد بحران مالی سال 1998 به وجود آمد و پس از آن نیز دو بحران دیگر، یکی رکود دنیای سال 2008 و دیگری رکود مالی سال 2014 را پشت سر گذاشت.

کریستوفر میلر، استادیار دانشگاه تافتس که مطالعاتش در حوزه اقتصاد روسیه متمرکز است، به سی ان ان می گوید: وقتی پوتین به چالش های مالی نظر می نماید، فکر می کنم برای او رشد اهمیت کمتری دارد و بقای مالی به منظور عبور از بحران اولویت بیشتری دارد.

از سال 2014، روسیه ذخایر ارزهای خارجی خود را به طور چشمگیری افزایش داد و به 500 میلیارد دلار رساند (چهارمین کشور در دنیا) و بدهی های خارجی اش را به وسیله شناور کردن ارز خود پرداخت کرد، به عبارت دیگر ارزش پول خود را کاهش داد تا به تقویت صادرات خود بپردازد و با دلارزدایی عایق مستحکمی برای حفاظت از سیستم مالی این کشور در برابر ایالات متحده به وجود آورد و خرج و دخل های دولت را متعادل ساخت.

روسیه حتی در دوران شنماینده قیمت نفت، قیمت نفت را روی 40تا45 دلار روی هر بشکه بست. این رقمی است که بودجه روسیه برای تعادل به آن احتیاج دارد. صادرات عمده روسیه نفت است و اساس تقلا و جنگ روسیه در این حوزه است. در این راستا ادوارد چوو، دستیار ارشد در مرکز مطالعات راهبردی مطالعات بین المللی گفت: مردم به ویژه در واشنگتن درباره تاثیر گاز بر نفت مبالغه می نمایند. به ازای هر یک دلاری که روسیه به وسیله صادرات به دست می آورد، 80 سنت آن مربوط به نفت می گردد و 20 سنت آن برای گاز است. با این حال سیاست های کرملین دارای هزینه هایی هم بوده و به پس انداز مردم این کشور آسیب وارد نموده است. فراوری ناخالص داخلی از سال 2014 تحرک چندانی نداشته و سالانه بین یک تا 2 درصد رشد داشته است و دستمزد روس ها طی 5 سال کاهش یافته و بدهی مصرف نماینده در همان دوران 5 برابر شده است. کرملین در نظر دارد برای تحریک مالی روسیه پروژه های ملی چند تریلیون روبلی برقرار کند اما بعید است به رشد مالی قابل توجهی برسد. آنگلا استنت، استاد دانشگاه جورج تاون و نویسنده کتاب دنیا پوتین، روسیه در برابر غرب و باقی دنیا به سی ان ان می گوید: همه چیز عالی به نظر می رسد اما با آنچه در واقعیت رخ می دهد فرق دارد. اگر نرخ رشد همچنان پایین بماند و اقتصاد روسیه کوچک و کوچک تر گردد، این کشور به زودی از صحنه رقابت دنیای در اقتصاد کنار زده خواهد شد. میلر درباره تاثیر روش های به کار گرفته شده می گوید: شما الان ممکن است افسار سیاست خارجی را به دست بگیرید اما تاثیر باخت آن را بعدا خواهید دید. بعضی از صاحب نظران در غرب از افزایش اعتراض ها به عنوان رشد مسائل کرملین یاد می نمایند. اما حکومت پوتین بیشتر نگران تاثیرات منفی بلندمدت است و توجهی به بحران های فوری ندارد. ایسلاند می گوید: پوتین به ثبات اقتصاد کلان اهمیت می دهد، زیرا او بر حاکمیت متمرکز است و می خواهد مردم را به طرق دیگر کنترل کند. این کارشناس می افزاید: او اصلا اهمیتی به نرخ رشد نمی دهد.

از آنجا که رئیس جمهوری روسیه به دنبال جایگزینی برای سوئیفت، سیستم غربی پرداخت بانکداری دنیای است و رابطه خود را با چین گرم تر نموده است، تعیین است که اخراج شدن از کلوب دنیای اقتصاد غرب اهمیت چندانی برای پوتین ندارد. سیاست گذاران و سیاستمداران در اروپا و ایالات متحده همچنان به بحث و گفت وگو درباره بهترین رویکرد برای مبارزه با انتقام جویی روسیه ادامه خواهند داد اما آنها نمی توانند برج و باروی مالی پوتین و سیاست هایی را که برای مبارزه با تحریم ها اتخاذ می نماید، نادیده بگیرند.

اگر ایالات متحده بخواهد به تنهایی و بدون اجماع نظر متحدان اروپایی اش، تحریم های بیشتری را علیه روسیه در نظر بگیرد، در عمل به رابطه ترنس آتلانتیکی خود ضربه خواهد زد. این درحالی است که پیش تر آسیب هایی به این رابطه از سوی ترامپ و با اتخاذ سیاست هایی که وی در پیش گرفته، وارد شده است. استنت می گوید: من نمی دانم آنها به چه نتیجه ای رسیده اند و چه کارهایی انجام داده اند اما بیشتر از این اقدامات ما را از بعضی متحدان مان دور خواهد نمود.